31 اردیبهشت 1403

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • در اولین شماره‌ی مجلّه‌ی‌ اندیشه اصلاح، با ادّعایی مواجه شدم که پذیرش آن سخت به‌‌نظر می‌رسید : " پلورالیسم دینی موجب دین‌گریزی مردم می‌شود". این مدّعا در قالب یک پایان‌نامه دانشجویی مطرح شده بود.

    در وهله‌ی نخست، آن‌چه به نظر می‌رسد این است که گمان نمی‌کنم آماری در باب رابطه‌ی دین‌گریزی و پلورالیسم دینی وجود داشته باشد که بتوان چنین نتیجه‌ای را از آن استحصال نمود؛ پس آن‌چه باقی می‌ماند برّرسی‌ رابطه‌ی منطقی و علّی این دو پدیده است.

  • دموکراسی از جمله مفاهیمی است که بسیار بر سر زبان‌هاست و موجب مشروعیت‌بخشی به بسیاری از رویه‌ها و گفتمان‌های سیاسی می‌شود. هدف نوشته حاضر تنها تصحیح یکی از انگاره‌های شایع در میان ماست که به نظر نگارنده موجب بدفهمی نسبت به دموکراسی نوین گردیده است. موضوع این است که دموکراسی را در رأی اکثریت خلاصه کرده‌اند

  •  در پی وقایعی که در مصر رخ داد و به سرکوب شدید اخوان منجر شد، می‌توان این سؤال را مطرح کرد که آیا می‌توان از شکست کامل اخوان‌المسلمین سخن گفت؟ و آیا پایان گرفتن عمر دولت اخوانی به منزله‌ی شکست اسلام سیاسی و شکست اسلام تلقی خواهد شد و شاهد حذف اسلام از صحنه‌ی سیاسی-اجتماعی مصر خواهیم بود؟